Acclimatiseren

Ik heb altijd moeite om de wisselende temperaturen van ons grillig klimaat in te schatten. Het was een hele tijd bloedheet en hoewel het nu iets minder warm is, blijft mijn metertje en de daarbij behorende garderobe blijkbaar op ‘heet’ hangen.

Zo ging ik gisteren een fietstochtje maken in short en T-shirt. Eén voet buiten deed mij toch wijselijk op m’n stappen terugkeren om een vestje te halen, maar man wat leed ik nog een kou onderweg! Op de heenweg ging het nog goed en peddelde ik op mijn gezapig tempo aangemoedigd door mijn elektrisch turbo motortje naar mijn tante, kwestie van een doel te hebben voor mijn tochtje. De terugtocht was minder idyllisch want dat vestje bleek toch iets te fris nu ik door regen en hevige wind werd geplaagd én dat shortje veel te optimistisch. Dus kwam ik volledig verkleumd thuis aan en duurde het een hele tijd voor mijn lieve lijf weer opgewarmd was.

Ondanks het feit dat ik geboren en getogen ben in ons kikkerlandje slaag ik er maar niet in het wisselende weer juist in te schatten en ben ik altijd te warm of te koud gekleed. Je moet verdorie eerst het weerbericht raadplegen voor je in je kleerkast kan duiken en dan nog, want niets is zo voor interpretatie vatbaar als het weerbericht. Laagjes dragen wordt mij aangeraden en dat probeer ik ook maar ik vind het een heel gedoe als je met die overbodige kleding moet gaan zeulen en bovendien ben ik op die manier al heel wat kleding kwijt geraakt. En als ik dan naar andere mensen kijk bedenk ik mij dikwijls dat ik ook beter die regenjas of een extra vestje had meegenomen en maak ik een ‘mental note’ voor mezelf maar slaag er iedere keer opnieuw in om het weer verkeerd in te schatten. Blijkbaar ben ik dus geen echte Belg!