Ik ben vandaag, samen met enkele ‘schildervriendinnen’
naar Jan Fabre gaan kijken. De indrukwekkende opstelling domineert de ganse
ruimte met vijf sculpturen in Carrara-marmer op een met 24 karaats bladgoud
belegd podium. Links en rechts van het podium hangen nesten, bekleedt met de bekende
juweelkevers ritmisch op gelijke afstand van elkaar. Als je na die eerste
indruk voorzichtig, op vilten kabouterslofjes, tussen de sculpturen mag
schuifelen kan je alle details ontdekken en dat zijn er heel wat. De beeldtaal
van Fabre roept vragen op en dat is ook de bedoeling. Ik vond de beelden zeker
mooi, maar iets te ‘glad’ en ik kan mij niet ontdoen van het gevoel dat oude
beelden meer ‘ziel’ hebben dan modern beeldhouwwerk, maar dat ligt misschien
aan mij.
Wij hebben in ieder geval nog lang nagepraat op het
gezellige terras van Park Spoor Noord en van het mooie weer genoten. Het was
dus zeker een geslaagde middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten