zaterdag 18 februari 2012

Wie heb ik aan de lijn ... ?


Wordt u ook zo dikwijls lastig gevallen door mensen die je iets proberen aan te smeren via de telefoon? Het is een tijdje rustig geweest, maar tegenwoordig begint het weer de spuigaten uit te lopen. Vermoedelijk zijn mijn gegevens uit de een of andere databank weer doorverkocht aan firma’s die er hun job van maken om mensen te vervelen met hun verkoopspraatjes. Maar de mensen die bellen doen ook maar hun werk, dus probeer ik hen altijd vriendelijk maar beslist af te schepen.
Behalve die ene keer in Houston. Toen werd ik ook dagelijks lastig gevallen door telefoonverkopers en bij de oproep van een stofzuigerverkoper kwam de opportunist in mij boven en heb ik schandelijk misbruik gemaakt van hun diensten.
In België zou men het vreemd vinden, ondenkbaar zelfs, maar in woningen in Houston ligt overal tapijt. Alleen de keuken wordt hiervan gespaard maar verder kan je genieten van kamerbreed tapijt van de woonkamer tot ... de badkamer?! Ik heb dat nooit zo goed begrepen, zeker niet met het subtropische klimaat en ik wil er dan ook niet aan denken hoeveel vuil er in die, op het eerste zicht, prachtig beklede vloer zat. Met twee kleine kinderen heb je dan al gauw een vlek natuurlijk, vooral in de badkamer. Dus toen de telefoniste mij vroeg of ik geïnteresseerd was in een gratis demonstratie van die wonderlijke alles in één, super praktische stofzuiger zei ik volmondig ja en toen de vertegenwoordiger op de afspraak langs kwam gaf ik hem die vieze vlek in de badkamer als uitdaging. De man ging onmiddellijk enthousiast aan de slag met dat ding met al zijn hulpstukken, terwijl hij alle voordelen opsomde. En inderdaad, die nare vlek verdween als sneeuw voor de zon maar nu de vertegenwoordiger eenmaal op kruissnelheid was bleef het daar niet bij. De gordijnen, het bed, water opslorpen op de keukenvloer … er was niets dat dit toestel niet kon en de demonstratie leek dan ook eindeloos lang te duren. Wat mij natuurlijk niet meer kon schelen want ik was meer dan tevreden met die vlek die er niet meer was. Maar de vertegenwoordiger was enthousiast en ik deed beleefd alsof ik luisterde, verstand op nul, blik op oneindig, terwijl ik mij er de hele tijd maar bleef over verbazen dat zo’n kleine man, zo’n grote voeten had! :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten