Receptjes.

Ik verzamel graag receptjes uit tijdschriften. Eigenlijk kan ik geen tijdschrift openslaan zonder de recepten te lezen en uit te scheuren. Ik ben dan vooral op zoek naar simpele 'no nonsens' gerechten die niet te omslachtig zijn om klaar te maken en hoewel ik best wel eens iets wil avonturen komen bereidingen met te veel onbekende ingrediënten absoluut niet in aanmerking. 
Als het desbetreffende receptje de selectie heeft gehaald, belandt het in een grote zwarte kaft, die op haar beurt in de kast belandt ... en daar meestal een hele tijd blijft liggen. Om daadwerkelijk tot koken over te gaan moet ik er echt zin in hebben en tijd natuurlijk, want het moet leuk zijn, een nieuw receptje uitproberen. 
Als ik dan eindelijk eens een receptje uit de omvangrijke verzameling klaarmaak, wordt dat dikwijls op zeer gemengde gevoelens onthaald. Mijn zoon is eerder een 'worsten met kool' man en experimenten worden heel sceptisch bekeken. Toen hij klein was werden alle groene ingrediënten letterlijk met de vinger gewezen, en nog steeds vist hij de groenten uit de saus, als hij de kans ziet. Als de nieuwe bereiding in de smaak valt mag ze, na officiële toestemming van het ganse gezin, definitief in mijn zelfgemaakt inplak kookboek. Als het gerechtje niet in de smaak valt merkt mijn zoon meestal met een zucht op dat mama haar kookboek weer heeft gevonden. In dat geval duurt het nog een hele tijd voor het zwarte kaft opnieuw uit de kast komt, terwijl de verzameling zienderogen aangroeit. Op het eind van het jaar ga ik stevig mesten in al die knipsels en belanden de meesten gewoon bij het oud papier, om volgend jaar opnieuw te beginnen aan een uitgebreide knipsel verzameling !