De tandarts.

“Jij staat met een stip op nummer twee van m’n lijstje met vervelende doktersbezoeken” zei ik ooit tegen mijn tandarts.  “Net na de gynecoloog !”  Gelukkig heb ik een vriendschappelijke relatie met hem en kon hij er om lachen want het is natuurlijk niet erg verstandig om zoiets te zeggen, net als iemand met allerlei materiaal in je mond gaat zitten werken.  Maar ik meen het, echt! Alhoewel ik ervan overtuigd ben dat tandartsen héél nuttig werk verrichten en ik plichtsbewust elke zes maand op controle ga, heb ik ook een geweldige hekel aan dat bezoek. 

Het begint al met die ellendige stoel die je in een onderdanige positie brengt.  Op het eerste zicht lijkt het alsof je lekker ontspannen ligt, maar in werkelijkheid ben je volledig aan de willekeur van je tandarts overgeleverd en kan je geen kant meer uit.  Daarna wordt een oogverblindend licht voor je geschoven en tot slot buigt je tandarts zich over je heen, terwijl hij met een haakje tussen je tanden peutert en goed- of afkeurend bromt, al naargelang.  Bovendien propt hij met z’n andere hand een mini-waterafzuigsysteem in je mond, zodat je niet gaat kwijlen, want dat zou pas genant zijn !  Ik weet niet hoe het bij u zit, maar van al die spullen in m’n mond krijg ik het vreselijk benauwd.  Misschien heb ik de een of andere afwijking, maar mijn mond moet vrij zijn om te ademen, te praten, te eten, te drinken te kussen en niets meer. Als er tijdens de behandeling ook nog zo’n cylindervormig watje bij moet panikeer ik al helemaal en ik kan u verzekeren dat het mij al meer dan eens is overkomen dat ik braakneiging kreeg.  

En dat is nog maar het begin!  Je tanden worden vakkundig schoongemaakt, heet dat dan.  Eerst peutert hij met een ijzeren super tandenstoker al het plak tussen je tanden uit.  Dat doet geen pijn, maar alleen denken aan het schrapende geluid van dat instrument bezorgt mij al kippenvel.  Daarna volgt een kleine versie van de hogedrukreiniger, die met een oorverdovend piepend geluid alle plak wegspuit.  En tot slot worden je tanden gepolijst, zodat ze opnieuw lekker glad aanvoelen.  Als het even meezit, ben je er vanaf en kan je je na betaling snel uit de voeten maken, met de bedenking dat zes maanden toch wel héél erg lang is en de belofte aan jezelf dat je vanaf nu je tanden elke dag extra zult verzorgen.   Heb je pech, dan ontdekt je tandarts een gaatje, of een oude vulling die is losgekomen en mag je nog eens terugkomen om die klus te klaren.  Dan pas begint voor je tandarts het echte werk, en haalt hij het grote materiaal boven.  De boor bijvoorbeeld !  Terwijl ik dit schrijf lopen de koude rillingen al over m’n rug.  Als je goed verdoofd bent door een vakkundig gezet prikje doet het helemaal geen pijn, maar dat geluid in je hoofd ; Om gek van te worden !  En dan die watjes waar ik het net over had, die in je mond gepropt worden om de vullingen te plaatsen.  Je weet wel hoe ik me daar bij voel ! 

Waarom ik dit allemaal vertel, vraagt je je misschien af ? 

Ik heb morgen alweer een afspraak, om kwart over tien.  Denk je dan misschien even aan mij ?