Ik heb het hier al eens gehad over lijstjes maken
en dat wij altijd een boodschappenlijstje binnen handbereik hebben. Dat ligt
dan op de microgolf en telkens er iets uit stock is of als we aan iets denken
wordt dat netjes opgeschreven zodat we niets vergeten. Een pijnpunt bij dat lijstje
is het handschrift van de dochter. Ik heb het soms ontzettend moeilijk om haar gekriebel
te lezen of misschien ligt het aan mijn zicht, dat kan ook.
Zo stond ik gisteren in de supermarkt en zag: ‘Koning’
in de dochter haar handschrift staan. Nu vond ik dat heel vreemd want als ik al
eens alcohol drink is het wijn of Kriek en de dochter en de zoon drinken al
helemaal niet. Wat die Koning dan op dat briefje stond te blinken begreep ik
niet zo goed maar ik nam toch maar voor alle zekerheid vier pintjes mee.
Toen ik thuiskwam met die boodschappen en de
dochter mij hielp bij het uitladen vroeg ze mij prompt waarom ik met dat bier
kwam aandraven. Wist ik dan niet dat zij niet dronk en al zeker geen ‘Koning’?
Na een robbertje welles- nietes over het woord ‘Koning’ dat al dan niet op het
briefje stond lieten we het maar blauwblauw want de bewijslast was ondertussen
samen met de desbetreffende lijst verdwenen.
Vandaag werd het mysterie van het
boodschappenlijstje echter opgelost toen de dochter mij met een brede glimlach
meldde dat we zonder honing zaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten