zaterdag 16 februari 2013

Bekijk het eens met andere ogen

Toen wij naar Houston verhuisden was de dochter net zes en moest zij dus noodgedwongen het eerste leerjaar in het Engels starten. Nu liep dat allemaal heel vlot want ze werd door drie (!) ESL juffen begeleid en sprak al snel een aardig mondje Engels. Het was mij wel opgevallen dat de dochter ons niet gek maakte door alle reclamepanelen luidop te lezen zoals ik als beginnend lezertje deed, maar ik dacht dat dat aan de overgang van het Nederlands naar Engels lag.
Tot ik op het matje werd geroepen door de schoolverpleegster die mij ijskoud meldde dat de dochter niet goed ver zag. Wij vielen compleet uit de lucht want dat was ons nooit opgevallen maar nu gingen we de dochter natuurlijk testen.
Zo stonden wij tijdens een schoolfeestje als gekken naar haar te zwaaien maar kregen van de dochter geen enkele respons, terwijl de zoon, die achter haar stond, wel terug zwaaide. Het begon ons ook te dagen dat de dochter echt wel een brokkenpiloot was en dat dat misschien eerder aan haar zicht dan aan onhandigheid lag. Toen ik haar vroeg om een grote witte tekst op een muur te lezen en zij zich afvroeg of het die witte lijn was die ik bedoelde, was het overduidelijk. De dochter las dus geen reclameborden omdat ze die tekst gewoonweg niet zag maar dat was zo normaal voor haar dat ze daar nooit bij stil had gestaan.
Bovendien zag de dochter de bui al hangen en toen het woord bril viel ging zij helemaal op de rem staan want zo'n ding op haar neus zag zij niet zitten. Omdat de dochter zo negatief tegenover die bril stond en hem weigerde te dragen stapte ze al als veertienjarige succesvol over op lenzen maar dat kan natuurlijk niet levenslang. Daarom heeft ze beslist om haar ogen te laten laseren en hoewel ik dat best kan begrijpen sta ik daar toch een beetje huiverachtig tegenover. Ik weet wel dat het een kleine ingreep is maar aan je ogen laten peuteren vind ik toch maar eng. Maar zoals gewoonlijk zette de dochter door en de ingreep vindt eind deze maand plaats. En ik, zal blij zijn als het voorbij is... .

2 opmerkingen:

  1. ieuw.. zo bij het idee alleen al krijg ik de kriebels (sorry..help je zo niet he!) maar er zijn al heel wat mensen om ons heen die het ook hebben laten doen en er helemaal happy & content mee zijn.
    en het zorgen maken.. ;) ha, daar ben je mama voor.. (veel sterkte)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel wat mensen die er happy & content mee zijn, dat klinkt goed. Ik weet weel dat het goed komt maar idd, mama ben je voor het leven :-)

      Verwijderen