maandag 29 oktober 2012

Bij James op bezoek


Ik ga heel graag naar de film en blijkbaar is dat een van die dingen die ik aan mijn kinderen heb doorgegeven. Zij durven zelfs sommige films twee keer in de zalen te zien en kunnen hele passages uit films reciteren.
Naar de film gaan is trouwens een van de weinige dingen die we nog samen doen. Met twee jong volwassenen in huis liggen de interesses én mogelijkheden immers nogal ver uit elkaar en het is heel normaal dat zij hun eigen drukke sociaal leven hebben En zelfs naar de film gaan is niet meer zo evident want gezien het leeftijds- en interesseverschil is het niet altijd even makkelijk om een film te vinden die ieders goedkeuring kan wegdragen. Dus ben ik soms ontevreden over de film die we zagen of vonden de kinderen mijn keuze maar niets, maar de nieuwe Bond stond wel bij iedereen op het verlanglijstje.
Dus trokken we gisteren naar de avondvoorstelling van deze laatste telg uit de 007 collectie. In Skyfall speelt regisseur Sam Mendes terug met de klassieke Bond ingredienten, met een spannende openingsscène gevolgd door de prachtige tittelsong van Adèle. Verder was er nog de nodige actie- en spanning, schiet- en achtervolgingsscènes, Bondgirls én een waardige tegenstander vertolkt door Javier Bardem. Het eind was voorspelbaar maar minder klassiek, met een Bond die niet alleen zijn donkere maar ook een emotioneel kantje laat zien. Deze Bond film wordt geprezen als de beste aller tijden en ik moet toegeven, hoewel ik geen liefhebber ben van het genre, ik ben verkocht!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten