donderdag 5 juli 2012

Haast en spoed; het gevolg.

Op een dag stapte de dochter, een beetje pips rond de neus, van de gele Amerikaanse schoolbus. Ze was van de ‘monkey bars’ gevallen en had haar pols bezeerd. Een verstuiking dacht ik, want ze kon nog alles doen met die pols. Het deed wel pijn maar verder scheen het haar niet tegen te houden dus smeerde ik een zalfje tegen verstuikingen, pakte die pols in en vertroetelde de dochter die maar over de pijn bleef klagen. Toen ik haar vroeg om aan een knop te draaien en zij dat niet kon ging er bij mij een alarmbelletje rinkelen en bracht ik haar naar spoed.
Daar werd ze in een rolstoel gezet, insurance policy, of je nu iets aan je hoofd hebt of je voet, ze planten je in een rolstoel omdat de verzekering dat zo voorschrijft. De dochter ging doodleuk met die rolstoel door de gang racen en gebruikte daarbij haar beide handen dus vroeg ik mij af of een bezoek aan spoed wel nodig was en zag mezelf gelabeld als overbezorgde moeder. Maar de dochter verzekerde mij dat die pols heel veel pijn deed en dat we wel degelijk op spoed moesten zijn.
Het was dan ook bijna een opluchting toen de arts het nieuws bracht dat ze inderdaad haar pols had gebroken. Niets ernstigs, een klein barstje of kinderbreukje en na het kiezen en aanbrengen van een knalroze plaaster was het ergste leed alweer geleden en kon de dochter de volgende dag gewoon weer naar school.
Toen ik die volgende dag thuiskwam knipperde het lichtje van mijn antwoordapparaat hevig en vond ik verschillende boodschappen van de leerkracht op mijn machine. Dat zij niet onverschillig was tegenover mijn dochter en dat ze het heel erg vond en ze de dochter extra in het oog ging houden. Ik vond dat wel lief en erg meevoelend van die juf en zelfs een tikkeltje overdreven om drie, vier keer hetzelfde berichtje op mijn apparaat in te spreken. Tot een Belgische kennis mijn naïeve bubbel doorprikte. Die leerkracht zal wel meegevoeld hebben, maar zij was vooral bang dat ik een proces zou inspannen voor nalatigheid.
Gelukkig voor die juf had ze te maken met een nuchtere Belgische mama die er zich terdege van bewust was dat het hier écht wel om een twijfelgeval ging. Dat is dus goed gekomen voor die juf!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten