Onze trouwe viervoeters.

Hoewel ik als volwassene zelf twee honden heb gehad, ben ik eerder wantrouwig tegenover vreemde viervoeters. Je zal mij dus nooit op straat spontaan een hond zien strelen, en voor de grotere exemplaren maak ik zelfs graag een kleine omweg.

Waarschijnlijk is dat wantrouwen tegenover vreemde honden terug te voeren naar enkele incidenten uit mijn jeugd. Ik herinner mij bijvoorbeeld de hond van de buren van mijn oma.  Een prachtige grijze Deense dog, maar in mijn kinderogen een gigantisch kalf waar ik toen al systematisch met een grote boog omheen liep.  Het toeval wil dat wij op een dag net op hetzelfde moment de hoek omgingen in tegenovergestelde richting. Dat beest dacht waarschijnlijk eens vriendelijk te zijn en ging bij wijze van begroeting met zijn twee poten op mijn schouders staan.  Als kind kon ik dat gebaar totaal niet appreciëren en sindsdien ging ik met een nog grotere boog om dat prachtig dier heen.  En dan het venijnig Pinkstertje van mijn oma! Die hing aan mijn lip omdat ik mijnheer tijdens zijn middagdutje in de auto had gestoord, om mijn springtouw te zoeken.  Enkele hechtingen later was het leed alweer geleden, maar als je goed kijkt zie je het litteken op mijn bovenlip nog altijd.  Maar de ergste van alle viervoeters was de prachtige Dalmatiër van mijn vriendin. Hij luisterde naar de naam ‘Tommy’ als ik het mij goed herinner, hoewel hij meestal gewoon niet luisterde naar de commando’s van zijn baasje en lekker zijn eigen ding deed. De ouders van mijn vriendin hadden een kapsalon en Tommy zat in het kamertje achter het salon, bij de tuin.   Tommy moet het waarschijnlijk haarfijn hebben aangevoeld dat ik niet op mijn gemak was in zijn gezelschap, want telkens ik door die kamer moest passeren zat hij geduldig achter de openzwaaiende deur te wachten om dan indrukwekkend te blaffen en naar mij op te springen. Blijkbaar vond hij mijn reactie bijzonder amusant, want het werd op den duur zelfs een spelletje.  Ik deed de deur voorzichtig open, Tommy zat netjes achter de deur te wachten om mij vervolgens lekker te doen schrikken.  Tussen mij en Tommy is het nooit meer goed gekomen, maar mijn vriendin van toen, zie ik nog altijd even graag J.