Goede voornemens

Elk jaar omstreeks deze tijd zijn ze er weer.  Mensen die zichzelf beloofd hebben om in het nieuwe jaar iets aan hun conditie te doen.  Je kan hen er zó uitpikken, met hun spiksplinternieuwe T-shirtje en dito handdoek van de club.  Meestal komen ze met z’n tweeën, of in een groepje, want dát is natuurlijk stukken gezelliger en zo houd je het langer vol.  Met frisse moed nemen ze een groepsles of gaan ze aan het fitnessen.  En elk jaar, omstreeks januari, is de club overvol.

‘Goede voornemens’ zo noemen wij ze, en met wij bedoel ik de mensen die regelmatig een beetje aan hun conditie werken.  Binnen een maand of twee is de grote drukte alweer voorbij weten we ook, want de meesten haken na een korte tijd af en dát is natuurlijk heel jammer.

Kranten en tijdschriften staan er nochthans vol van.  We worden te dik, we zitten teveel en eten verkeerd.  Ondanks al die alarmerende berichten kunnen de meeste mensen hun slechte gewoonten niet veranderen.  Hoe komt dat toch ?

Ik heb maar een beetje overgewicht, is veel gehoord.  Te weinig tijd, te moe, zijn ook zo van die excuses, en zo kan ik er nog wel een tiental opnoemen. 

Oké toegegeven, het doet even pijn als je je ’s avonds uit je luie stoel moet hijsen om door regen en wind naar het sporten te gaan, maar het loont echt wel de moeite.  Je gaat er niet alleen beter uitzien, maar veel belangrijker, je voelt je gewoon een stuk beter.  Bovendien leer je een heleboel nieuwe mensen kennen.  Geef nu toe, dat is toch veel gezelliger dan een hele avond alleen naar het kastje kijken ?

Maar blijkbaar is het niet zo simpel.  Ikzelf heb tot hier toe nog maar één vriendin kunnen overtuigen.  Zij is net zoals ik begonnen als ‘een goed voornemen’ en nu sport ze toch wel zo’n vijf uur per week.  En net zoals ik probeert zij op haar beurt andere mensen over te halen om een beetje bewegen, jammer genoeg zonder veel succes. 

Daarom lanceer ik deze oproep : ‘Mensen kom uit je luie zetel en beweeg !  Je lieve lijf heeft het écht nodig !’