zaterdag 4 december 2010

Tieners.


Tieners zijn rare wezens! En ik kan het weten, want ik heb momenteel twee puberende tieners in huis.  Ze hebben duidelijk hun eigen regels en wetten, kledingsvoorschriften en gedragscodes. En hoewel deze regels nooit werden vastgelegd en voor mensen van andere leeftijdscategorieën compleet onbekend zijn, zou het net zo goed om een wettekst voor tieners kunnen gaan.

Neem nu bijvoorbeeld de gsm. Dat toestel lijkt wel heilig en leven zonder dit dierbare communicatiemiddel ondenkbaar, ook al kost het een flinke hap uit hun budget. Zo moet ik mijn dochter er regelmatig op wijzen dat het veel goedkoper en efficiënter is om het vaste toestel te nemen om een afspraak te maken, vermits wij maandelijks een vast bedrag betalen. Maar neen; Telkens weer betrap ik haar erop dat ze tientallen sms-jes moet versturen om een plaats en datum af te spreken en soms loopt het zelfs verkeerd omdat de boodschap niet duidelijk was.
Als ik hen vertel dat wij niet eens zo lang geleden gsm-loos door het leven gingen kijken mijn kinderen mij aan alsof ik van een andere planeet kom.
De dochter van een vriendin heeft een grondige hekel aan bellen. Zij vindt de gsm makkelijker omdat het een snelle, korte en krachtige manier van communiceren is.  Nu moet ik er wel eerlijkheidshalve aan toevoegen dat ik regelmatig met diezelfde vriendin een uurtje aan de lijn hang, dus dat plaatst de uitspraak van haar dochter dan weer in een ander perspectief !
Kleding! Ook regelmatig onderwerp van hevige discussies met mijn kinderen, want ook mijn zoon heeft zijn eigen duidelijke wetten en eisen, wars van elke modetrend en hype van het moment. Die instelling maakt kleding voor hem kopen nog moeilijker dan voor mijn hippe trendbewuste dochter.  Zijn jeans bijvoorbeeld moet een klassieke rechte jeans zijn, zonder opvallende stiksels, kleuren of opschriften.  Niks aan denkt u en dat klopt, maar probeer maar eens een dergelijk jeans voor een snelgroeiende puber aan een zacht prijsje op de kop te tikken. Truien draagt mijn zoon al helemaal niet en ook zijn schoenen moeten eenvoudig en sportief zijn.  Ondertussen ken ik de adresjes waar ik de kledij naar zijn smaak kan vinden en als hij iets nodig heeft gaan wij rechtstreeks naar die bepaalde winkel en doen een soort van ‘hit and run’ want ook aan winkelen heeft hij een grondige hekel.
Met mijn dochter heb ik dan weer andere meningsverschillen. Zoals ik al zei is ze wel hip, maar ik kan maar niet begrijpen waarom je bijvoorbeeld kou moet lijden om trendbewust door het leven te gaan! Zoals zovele meisjes van haar leeftijd loopt zij voortdurend met haar buik bloot.  Als ik haar dan vraag of ze het niet koud heeft word ik steevast op ‘een koele’ neen getrakteerd, met bijbehorende ijzige blik.
Een sjaal, muts en warme handschoenen zijn volgens haar compleet overbodige accessoires, zelfs als je door de vrieskou moet op je fiets.  En de warme stevige winterschoenen die ik laatst voor haar kocht zijn volgens haar alleen bestemd voor bergwandelingen, waarop ze de vrieskou trotseert op haar hippe dunne sportschoenen.
Als ik haar dan zie wegrijden met haar veel te dun maar o zo mooi jasje, zonder handschoenen of muts vraag ik mij af of ik ook zulke discussies met mijn moeder had toen ik die leeftijd had. 
Waarschijnlijk wel !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten