Tieners zijn rare wezens! En ik kan het weten, want ik
heb momenteel twee puberende tieners in huis.
Ze hebben duidelijk hun eigen regels en wetten, kledingsvoorschriften en
gedragscodes. En hoewel deze regels nooit werden vastgelegd en voor mensen van
andere leeftijdscategorieën compleet onbekend zijn, zou het net zo goed om een
wettekst voor tieners kunnen gaan.
Neem nu bijvoorbeeld de gsm. Dat toestel lijkt wel heilig en leven zonder dit dierbare communicatiemiddel ondenkbaar, ook al kost het een flinke hap uit hun budget. Zo moet ik mijn dochter er regelmatig op wijzen dat het veel goedkoper en efficiënter is om het vaste toestel te nemen om een afspraak te maken, vermits wij maandelijks een vast bedrag betalen. Maar neen; Telkens weer betrap ik haar erop dat ze tientallen sms-jes moet versturen om een plaats en datum af te spreken en soms loopt het zelfs verkeerd omdat de boodschap niet duidelijk was.
Als ik hen vertel dat wij niet eens zo lang geleden
gsm-loos door het leven gingen kijken mijn kinderen mij aan alsof ik van een
andere planeet kom.
De dochter van een vriendin heeft een grondige hekel
aan bellen. Zij vindt de gsm makkelijker omdat het een snelle, korte en
krachtige manier van communiceren is. Nu
moet ik er wel eerlijkheidshalve aan toevoegen dat ik regelmatig met diezelfde
vriendin een uurtje aan de lijn hang, dus dat plaatst de uitspraak van haar
dochter dan weer in een ander perspectief !
Kleding! Ook regelmatig onderwerp van hevige
discussies met mijn kinderen, want ook mijn zoon heeft zijn eigen duidelijke
wetten en eisen, wars van elke modetrend en hype van het moment. Die instelling
maakt kleding voor hem kopen nog moeilijker dan voor mijn hippe trendbewuste
dochter. Zijn jeans bijvoorbeeld moet
een klassieke rechte jeans zijn, zonder opvallende stiksels, kleuren of
opschriften. Niks aan denkt u en dat
klopt, maar probeer maar eens een dergelijk jeans voor een snelgroeiende puber
aan een zacht prijsje op de kop te tikken. Truien draagt mijn zoon al helemaal
niet en ook zijn schoenen moeten eenvoudig en sportief zijn. Ondertussen ken ik de adresjes waar ik de
kledij naar zijn smaak kan vinden en als hij iets nodig heeft gaan wij
rechtstreeks naar die bepaalde winkel en doen een soort van ‘hit and run’ want
ook aan winkelen heeft hij een grondige hekel.
Met mijn dochter heb ik dan weer andere
meningsverschillen. Zoals ik al zei is ze wel hip, maar ik kan maar niet
begrijpen waarom je bijvoorbeeld kou moet lijden om trendbewust door het leven
te gaan! Zoals zovele meisjes van haar leeftijd loopt zij voortdurend met haar
buik bloot. Als ik haar dan vraag of ze
het niet koud heeft word ik steevast op ‘een koele’ neen getrakteerd, met
bijbehorende ijzige blik.
Een sjaal, muts en warme handschoenen zijn volgens
haar compleet overbodige accessoires, zelfs als je door de vrieskou moet op je
fiets. En de warme stevige
winterschoenen die ik laatst voor haar kocht zijn volgens haar alleen bestemd
voor bergwandelingen, waarop ze de vrieskou trotseert op haar hippe dunne
sportschoenen.
Als ik haar dan zie wegrijden met haar veel te dun
maar o zo mooi jasje, zonder handschoenen of muts vraag ik mij af of ik ook
zulke discussies met mijn moeder had toen ik die leeftijd had.
Waarschijnlijk wel !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten