dinsdag 23 april 2013

Ben ik een banaan?

Op de academie nemen wij altijd even pauze want geloof het of niet, het is best intensief om zo’n ganse ochtend te staan schilderen. Dan eten we iets gezonds en praten we wat over de actualiteit of dagdagelijkse dingen of over tentoonstellingen en kunst natuurlijk.
Vandaag had ik een banaantje bij als snack en het collegaatje dat naast mij zat snoepte van de puntjes die ik altijd afbreek en opzij leg. 
Ik moet toegeven dat ik mij een beetje betrapt voelde want de reden waarom ik dat doe is compleet absurd. Mijn tante had mij als kind ooit eens wijsgemaakt dat spinnen op de bananenboot hun eitjes in die puntjes leggen en sindsdien eet ik die puntjes dus niet meer op. Niet alleen hou ik die gewoonte tegen beter weten in al vol sinds mijn kindertijd maar bovendien heb ik ze ook doorgegeven want ook de dochter breekt de puntjes van haar banaan. 
Van een jeugdtrauma gesproken! 

2 opmerkingen: