Eén kastje per week

Vanwaar het gekke idee komt om een lenteschoonmaak te houden weet ik niet maar ik bedacht mij dat ik in de lente liever van het eerste prille zonnetje wil genieten i.p.v. als een gek schoon te maken. Dus ontstond het idee om elke keer als ik een kamer kuis ook een kastje in die kamer mee te pikken. Ondertussen is de keuken al voor drie vierde klaar en ook in de badkamer sta ik er goed voor.

Als die twee kamers helemaal klaar zijn ga ik mijn kleerkast onder handen nemen, iets waar ik eigenlijk nog het meest tegenop zie maar vermits ik kleding soms twintig jaar of langer bijhoudt is dat echt geen overbodige luxe, zeker omdat ik me, net zoals madame Zsazsa, geëngageerd heb om dit jaar helemaal niks nieuws meer te kopen. Behalve dan kleding uit de tweedehandswinkel want dat telt naar het schijnt niet omdat het niet nieuw is. Een mens mag toch een beetje poteren, niet? Nu kocht ik al heel weinig, maar helemaal niks is echt wel niks en ik ben benieuwd of dat gaat lukken. Naar het schijnt werkt het bevrijdend en dat kan ik me eigenlijk wel voorstellen maar eerst moet die kleerkast dus eens stevig uitgemest worden zodat ik de mooie stukken van de oude brol kan scheiden. Hoewel, sommige oude brol is ondertussen terug mode en hangt opnieuw in de rekken bij de grote ketens en in boetieks. Wordt vervolgd dus en ik ben benieuwd hoe dit voornemen gaat verlopen.

En kijk al dat schoonmaakgeweld is blijkbaar besmettelijk want ook de dochter mestte haar kleerkast uit iets wat in haar geval ook zeker geen overbodige luxe was. Ondertussen zijn er al verschillende zakken naar de kringwinkel gebracht en wie weet vindt iemand dat door haar afgedankte kleedje wel leuk zodat het een tweede leven krijgt.

Ik hou mij dus bezig tijdens deze miezerige winter en als binnenkort het eerste lentezonnetje tussen de wolken priemt zit ik met een dikke jas, zonnebril en een lekker warm drankje op het terras te genieten, terwijl jullie aan het poetsen zijn.