Vakantiegenoegens

Onlangs gingen de dochter en de zoon samen op reis en werd het nogal stil in huis. In het begin kon ik die stilte wel smaken en kon ik genieten van het ochtendritueel zonder schetterende muziek bijvoorbeeld of van het feit dat ik nu heer en meester van de afstandsbediening was. Maar na een tijdje werd die stilte oorverdovend en begon ik de dochter in huis toch een beetje te missen en ik moet zeggen, ik was niet alleen.

Ook Hippie en Beast vonden het vreemd dat de dochter er niet was en als ik thuiskwam na een boodschap of een uitje werd ik niet alleen door Beast maar nu ook door Hippie uitbundig begroet.

Vermits de dochter er ’s avonds niet was kwam Hippie klagelijk mauwend bij mij zitten om zich te laten vertroetelen maar blijkbaar was dat toch niet hetzelfde want hoewel hij bij de dochter dikwijls een hele avond met de poten in de lucht kan liggen ronken terwijl zij op z’n buikje wrijft, deed ik dat blijkbaar niet goed genoeg en ging hij na verloop van tijd op zoek naar een ander plekje.

Tijdens de afwezigheid van de kinderen kreeg ik elke nacht bezoek van zowel Hippie als Beast want een bed zonder de dochter zagen ze blijkbaar niet zitten.

Ik probeerde hen te paaien door extra met hen te spelen, hen snoepjes en aandacht te geven maar ik had niet de indruk dat het echt hielp.

Ik was dus niet alleen om de dochter blij te verwelkomen toen de reis er op zat, ook de katten en dan vooral Hippie was niet bij haar weg te slaan. Toen zijn uitbundige begroeting er eindelijk opzat ging hij uitgebreid haar schoenen knuffelen en besnuffelen om zich er van te vergewissen dat het wel degelijk de verloren dochter was die thuiskwam.

Die nacht sliep ik alleen, want beide heren gingen uiteraard bij de dochter bunkeren … de verraders!